ayşen'i seviyorum. sanki bir kaynak makinasıyla beynime adını kazıdılar.sanki...
(kalemimin sapını gülle donattım)
aşkın bilmem ne hali üzerimde. beklentilerle kolkola. nerede umarsız yalnızlığımın düşleri? nerede o bezginlik? dünyayı kaldırabilirim gibi geliyor. takarım ayşen'i koluma dünya kazan biz kepçe oluveririz gibi geliyor. ama sadece gibi geliyor.
ismi beynimde dolanıp duruyor, gülüşüyle beraber. tanımadığım bir sesi var tanınmamış geyikler üzerine perçinlenmiş. kütüphanede hovardalık günlerinde. sorumluluklara eklenmiş zorunluluklardan nefes almaya çalışırken...
"işsizliğimmiş, güçsüzlüğümmüş" bir orhan veli tutar sağ yanımdan, kavuklu da geri kalmaz yakalar sol yanımdan. ortada ayşen...
ismi beynimde dolanıp duruyor, gülüşüyle beraber. tanımadığım bir sesi var tanınmamış geyikler üzerine perçinlenmiş. kütüphanede hovardalık günlerinde. sorumluluklara eklenmiş zorunluluklardan nefes almaya çalışırken...
"işsizliğimmiş, güçsüzlüğümmüş" bir orhan veli tutar sağ yanımdan, kavuklu da geri kalmaz yakalar sol yanımdan. ortada ayşen...
iyi ki boynumuzu bükmesini öğretmişler bize, yoksa ben sığar mıyım bu meyhaneye? bir çok yorumcuyum, folu da yumurtayı da kendim yaratırım,bulutlardan yanayım. beynin dalgın bir anında azât ettiği sözlerde, ne kinâyeler bulurum, ne cinaslar türetirim, herşey mecazdır bize. olmasa da nem ben kaparım.
(kalemimin sapını gülle donattım)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder