Günlükler-Andre Gidé

dayanılmaz bir zihin tasası oldu. bazan öfkeye kapılıyorum; herşeyi hemen yüzüstü bırakmak, derslerden vazgeçmek; herkesi, yapılması zaruri faaliyetleri başımdan savmak, “bir kule içinde imişim gibi” kendi içime kapanmak ve hayal ettiğimi gerçekleştirmeğe çalışmak istiyorum. fakat bunu da, ancak bilmediğim ve denemediğim bir iklimde yapabilirim. duyularım şaşırıp kalmalı; aksi takdirde yine herkesin saplandığı çukurlara düşecek, yeniden eski hatıraların hayaline dalacağım. süreceğim hayat benim için bir yenilik olmalı ve etrafımda hiçbir şey bana, dünyada daha başka şeyler bulunduğunu hatırlatmamalı. her şeyden sıyrılarak çalışma vehimi.

fakat nerede?