"Yaşamında, yürüyüp yürüyüp, bir an durunca,
çevrene bakıp göreceksin ki, yürüyüşüne şu ya da bu
noktada katılmış, bir süre seninle birlikte yürümüş
kişilerden hiçbiri yok yanında:
Sen, bir an, “Buradayım” demek için durunca,
onlar, artık, “orada” olacaklar “buradayım artık” bile
demeyecekler sana, “orada”larından seslenerek…
“Burada”nda kimse bulunmayacak
“orada”ndan da kimse seslenmeyecek sana…"
yaşam, hep, birliktelik umutları -vermeyecek-
umduracak sana -sonra, onları alacak,
yalnızlık kuyusuna atıp, boğacak.
-o kuyudan da nasıl çıkabilirsin -ya da,
orada yaşamayı nasil öğrenebilirsin -
-allah bilir!...
-ki, "yaşamakta olman bile bir önyargıdır belki"...
4 yorum:
mükemmel ki, çok severim özellikle "ile"sini...
@thesacredone,
ben de çok severim "ile"sini bir de "yakın"ını...
ne zordur, bazen buradayım demek; orada olduğunun farkında bile değilse üstelik...
çok severim o.a'nın şiirlerini.
@Evren,
zordur bu farkındalığı olmayan için....ama....
ben de çok severim aruoba'yı..
Yorum Gönder