bir gece yürüyorduk beraber...ben onunla yürümek istiyordum daha, o da adımlarını daha da hızlandırıp yolu bitirmek istiyordu... biraz daha adım atalım mı deseydim ben belki biraz daha yürürdü benimle. diyemedim. şimdi bu küçücük, anlık kırıntılardan kocaman boşluklar oluşuyor. bir çok şey havalanıyor, biz daha da ağırlaşırken, yere daha da sabitlenirken.
"hep sahici yaşamağa çalışarak, hep yalan yaşayacaksın
-yaşamağa çalıştığın her sahicilik,
hep bir yalan olarak çıkacak ortaya.
sahici yalanlar yaşayacaksın, hep.
yaşadıkların, hep sahiden, yalanlar
olacak.
yaşamın sahici bir yalan olacak
-sahiden bir yalan olacak
yaşamın"
dediği gibi oruç aruoba'nın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder