"prensesin uykusu"

” bir deniz kıyısında oturucaz bir gün. hiçbir şey yapmadan, öylesine, telaşsız… ‘biz bunu hakettik’ diyip… denize bakıcaz, yüzümüzü güneşe vericez. bu yaşamdı dicez eve dönerken. oradaydık, yaşadık, biz vardık. elimizi denize koyup bu şöleni kutlicaz. bizim tuzumuz onunkine karışacak, buna izin vericez. bir imza atmak lazım hayata, bir çentik atmak, bir kanıt bırakmak… öyle değil mi? tıpkı sevdiğimiz ağaçlar gibi… inadına dimdik durucaz. “