...

değişmemişti bulutların rengi

kızıllık mavide örtülmüş bir süstü sadece

veda ederken güneş ağlara vapurun düdüğünde

akşam vurdu kıyılara yine

çaresizliğe atılmış ağlar toplandı masumca

aç martılar bile suskun oturuyorlardı

yıldızlar kendilerine hoş bir ezgiyle

şarkı söylüyorlardı yanıp sönerek

hafif de kandırarak umutsuzları

sahilin taşları solgundu

kayalar çok acılıydı

dalgalar kime kızmışsa;

çok hırçın vuruyorlardı

fener ise başka bir dertliydi yanıp sönerken

kimbilir, gelmemiştir belki beklediği

şehrin ışıkları vururken kıyılara

bir çığlık geldi tepelerden

sessizliğin ta içinden

yüzme bilmeyen bir zede gibi boğulan

başka bir çığlıktı bu

gemiler demir aldı artık

başka denizlere,

başka martıların yanına

akşamın son saatlerinde

başka bir demde hazırdı sahil uğurlamaya

hırçın dalgalar duruldu

kayalar eğdi başını

derken çaldı veda düdüğü

limandan bir gemi kalktı

diye yazmışız doksansekizin otuz aralığında