tütüncülüm, tütüncülsün, tütüncül

annem hâlden anlayan olgun, güçlü bir kadındır. çok severim kendisini. olaylara bakış açısı, pes etmeyişi, hayata olan azmi hep hayran bırakmıştır beni kendisine. ancak o da bir insan olduğu için beşer ve buna bağlı olarak da şaşar yönüne engel olunamıyor.
annemle aramızdaki sigara mevzuu ferhan şensoy’un deyimiyle bir med-cezir gibi yıllardır sürüp gitmekte. annem ısrarla sigaranın, insan kötüyse, bir derdi varsa falan içileceğine kendisini o kadar inandırmış ki, ne desem diyeyim, bu fikrinde başka yere gitmemiz pek mümkün olmayıp; dönüp dolaşıp aynı yere parkediyoruz.

annem: ne derdin var da içiyorsun bu zıkkımı bu kadar?
ben: anne bi derdim yok, seviyorum
annem: insan sigarayı sever mi
ben: sevebilir.

bu diyalog değişmeden, annem özellikle başka bir şeye kızmış da çatacak birilerini aradığında ya da abuk sabuk kadın programlarına çıkan doktor vs. yi dinledikçe aramızdaki med-cezirin şiddeti artarak sürüp gitmekte. oysa biz tütüncüller için durumsa tamamen aşağıda civan-ı şahane'nin anlattığı gibi:

gerçek bir siagara içici, sigara içerken başka hiçbir iş yapmaz ve sigara içmeyi yaşar. örneğin ilk nefesle ikinci nefes arasında önemli bir fark vardır, son nefes bambaşkadır. küllükte bir an dinlendirilmiş, külü uzamış, silk beni haline gelmiş bir sigaradan alınacak nefes ve keyif elbette çok özeldir. bunun ayırdına varrmayan, sigarayı küllükte unutan, ikide bir sigarası sönen bir içici ciddiye alınacak bir içici değildir. sigarası ağzında sönen tiplerse, içici olarak ciddiye alınmaması gerekenlerdir.

[...]

tütün içilecekse keyfine varılarak içilmelidir. bir nargile içicisinin muhteşem keyfini göz önüne getirin. içici, nargileyle bütünleşmiştir, başka hiçbir olayla ilgili değildir, bir elinde marpuç, öbür elinde maşa, gözü tömbekide, derinlemesine yaşamaktadır olayı. hiç, nargile içerken cep telefonuyla konuşan görmedim örneğin.
bu yüzden, yani sıradan bir tütün tüketici olmadığım için, sigara içmekten muhteşem bir keyif aldığımdan tütünle vedalaşmayı düşünmüyorum.
canım sıkılınca bir sigara yakıyorum.içince öksürüyorum, öksürünce tükürüyorum, tükürünce damağım kuruyor, hemen şarap içiyorum, fakat bütün bunların bende bir alışkanlık yapmasından korkuyorum. bu düşünce bende efkâr yapıyor, hemen bir sigara yakıyorum, her efkârlandığımda sigara yakmanın bende bir alışkanlık olmasından korkuyorum. canım sıkılınca sigara içiyorum ve yıllardır çok acayip sıkılıyor canım

Ferhan ŞEnsoy, Her Türkün El Kitabı Eşeğin Fikri, Tütüncül yazısından..

fotoğraf bizzat bendenize aittir.